Over bo-po-mo-fo en giften aan geesten

Wow, het is net of ik in een stroomversnelling terecht ben gekomen. Op het ene moment heb ik niets te doen en vervolgens zitten mijn dagen helemaal vol. Ik vind het heerlijk! 's Avonds plof ik doodmoe maar tevreden in bed. Zolang ik bezig blijf heb ik geen tijd om na te denken en dat is goed, want dat betekent ook geen tijd om mijn familie, vrienden en Nederland te missen. Ik besef nu pas hoeveel ik van ons koude kikkerlandje houd en hoe diep ik met mijn pootjes in de Nederlandse klei verankerd ben.

Donderdagochtend namen mijn gastouders me mee voor een Taiwanees ontbijt buiten de deur. Het centrum van Taoyuan City wordt gekenmerkt door een heleboel kleine eetwinkeltjes die maar een paar gerechten verkopen. We gingen naar een ontbijtwinkeltje waar we soyamelk dronken en 'sjau long bau' aten. Echt heerlijk! Sjau long bau zijn een een soort zoute broodjes gevuld met rundvlees. Slechts één nadeel: ze waren lastig te pakken te krijgen. Met stokjes zijn ronde dingen echt een uitdaging.

Vervolgens zei mijn gastvader dat we naar een boekwinkel gingen om boeken te kopen om Chinees te oefenen. Ik stelde me voor dat we schriften zouden kopen, maar het pakte anders uit. Mijn gastmoeder had een fantastisch idee en gaf me kleuterboeken om 'bo-po-mo-fo' te leren. (Bo-po-mo-fo is een soort Chinees alfabet. Het zijn 37 tekens die staan voor alle klanken die voorkomen in Mandarijn. Je kunt er dus Chinese woorden mee 'schrijven', zodat je precies weet hoe je ze moet uitspreken. In Taiwan wordt bo-po-mo-fo gebruikt in het onderwijs, maar ook op het toetsenbord en er is zelfs een Taiwanese krant die volledig wordt uitgegeven in bo-po-mo-fo.) De rest van de middag zat ik zoet, net als een kind van 3, de lijntjes in de boeken over te tekenen.

Vrijdag is er niet zoveel gebeurd. Grotendeels zat ik aan mijn bureautje en oefende ik met mijn schrijfboekjes. Helpt echt enorm! :) Om een uur of vijf riepen mijn gastouders me naar beneden voor een Taiwanees ritueel. In Taiwan wordt de Romaanse kalender aangehouden, maar voor feestdagen gebruikt men de maankalender. Volgens de maankalender is het nu de geestmaand. Men gelooft dat deze maand de scheiding tussen de wereld van de doden en van de levenden op zijn dunst is. Geesten ontsnappen uit de hel en kunnen onheil brengen aan de levenden. Men offert aan de geesten om ze tevreden te stellen, zodat ze geen kwaad doen. De hele geestmaand kan er geofferd worden, maar de meeste mensen doen het op 15 juli, op de maankalender was dat vandaag.

Half buiten, half in de garage stond een tafel met daarop de giften voor de geesten uitgestald. Er was bijvoorbeeld fruit, vis en wijn, maar ook instant-noedels en zelfs een tandenborstel! Mijn gastmoeder stak een heleboel wierookstokjes aan en die hieven we toen boven ons hoofd terwijl mijn gastvader vertelde dat ze de geesten vroegen om geluk, gezondheid en fortuin. Vervolgens staken we de wierookstokjes in de spullen op de tafel. Toen die waren opgebrand gingen ze in een kleine ton om te verbranden. We verbrandden ook 'ghostmoney'. Papiertjes in rood en geel met daarop geluksspreuken en gebruiksvoorwerpen voor de geesten, zoals een kam. Toen het ritueel voorbij was vroeg ik aan mijn gastvader wat er nu met de offers ging gebeuren. Hij moest lachen en zei 'We eat!' Doet dat af aan de mystiek? :)

Ik vond het ontzettend interessant en bijzonder om zo'n ritueel mee te maken. Dit is echt waarvoor ik naar Taiwan ben gekomen, om een cultuur te ervaren die compleet anders is. Dit staat erg ver af van mijn eigen belevingswereld. Ik sta nogal sceptisch tegenover de religieuze waarde van tandenborstels, maar ik probeer me er voor open te stellen in de hoop er iets van te leren. Ik weet in ieder geval dat ik deze ervaring voor altijd zal onthouden.