De inhaalreeks deel 1: Lefoo Waterpark

Over ‘de inhaalreeks’
Het zal niemand zijn ontgaan: mijn blog loopt een beetje achter. Een beetje van om eerlijk te zijn bijna twee maanden. Dit komt ten eerste doordat er heel veel te vertellen is, ten tweede doordat ik niet zo veel tijd heb om dit te vertellen en ten derde omdat ik mezelf niet genoeg onder mijn kont heb geschopt. Maar hoe ga ik nu verder? Ik wil niet stoppen met mijn blog, want ik vind het schrijven (en teruglezen) superleuk. Ook wil ik niet anderhalve maand overslaan, want er zijn zo veel leuke en interessante dingen gebeurd. Het is een optie om gewoon zo door te gaan en steeds te schrijven over dingen die een tijd terug gebeurd zijn, maar dat is voor mij moeilijker om te schrijven en voor jullie minder leuk om te lezen. Daarom zal de komende dagen ‘de inhaalreeks’ op mijn blog verschijnen. Dit zijn de verhalen die jullie nog van me te goed hebben. Ik ga er keihard aan werken om zo de achterstand goed te maken en hoop heel erg snel een ‘100% vers’ verhaal te kunnen plaatsen.

Lefoo Waterpark
Zaterdag 22 september zijn we met de inbounds van ons district naar Lefoo Waterpark gegaan. Dit is een pretpark, waar behalve een heleboel doodenge achtbanen, ook een groot zwembad en een heleboel doodenge glijbanen te vinden zijn. Daarbij heeft het park ook nog een dierentuin. Het is erg veelzijdig en ontzettend groot en stond garant voor een heleboel lol!

’s Ochtends om 9.00 stonden we met alle uitwisselingsstudenten voor de poort van het pretpark. We werden ingedeeld in groepjes en wij hadden een echt ‘Europagroepje’ van vier Fransen, een Deense en een Nederlander. We hebben het echt heel gezellig gehad. Onze groepsleider was een enthousiast en heel aardig meisje van Rotex dat ons door het hele park sleepte. Op zoek naar de engste attracties om de twee Franse jongens tevreden te stellen. Om niet voor de jongens onder te doen, hebben wij ook geen enkele keer nee gezegd tegen een attractie. Of dat nou zo slim was? Het resulteerde in ieder geval in een ochtend van op de kop hangen, naar beneden vallen, afgeschoten worden en vooral kei- en keihard gillen. Gisteren vroeg ik me nog af of dit pretpark anders zou zijn dan een pretpark in Nederland of Amerika. Zijn pretparken niet overal hetzelfde? Maar voor mij was dit het engste en heftigste pretpark waar ik ooit heen ben geweest. Of dat door de Taiwanezen of door de Fransen komt, dat laat ik in het midden. :)

De absolute topattractie van de dag was ‘the Screaming Condor’. Een doodenge achtbaan waarin je wordt afgeschoten, een stuk heel snel rechtdoor gaat, vervolgens in een kurkentrekker recht omhoog raast, terug naar beneden valt, achteruit weer door het rechte stuk gaat en dan achteruit met een hoek van negentig graden omhoog gaat. Dit herhaalt zich een paar keer. We stonden een hele tijd in de rij en dat zorgde voor flink wat spanningsopbouw. Ik zat naast Freja uit Denemarken en na een uur wachten waren we allebei doodsbang. Maar we zijn erin gegaan en het was superleuk, supereng en we hebben ons helemaal schor geschreeuwd.

We hadden besloten eerst in de Condor te gaan en vervolgens te lunchen. Een wijs besluit, maar door de lange wachtrij hadden we wel enorme trek gekregen. We hebben (ontzettend Westers) frietjes en hamburgers gegeten. Dat was best lekker, maar het deed me ook weer beseffen hoe heerlijk het Taiwanese voedsel is. Na de lunch gingen we naar het watergedeelte van het pretpark. Hier zijn we van een heleboel glijbanen geweest en hebben we ook even lekker rustig gezwommen in het golfslagbad. We hadden ontzettend geluk, want het was de hele dag een strakblauwe lucht met 30 graden. Zwemmen was dus heerlijk. Het enige nadeel was het omamutsje dat we op moesten in het zwembad. Ik dacht dat je als ‘Westerling in een schooluniform’ de meeste aandacht trok, maar blijkbaar doet ‘Westerling in bikini met roze badmuts’ de truc nog beter. ;)

Om 16.30 uur moesten we alweer uit het zwembad om af te drogen, zodat we om 17.00 terug bij de ingang waren. Daar hebben we nog iets gedronken en wat groepsfoto’s gemaakt. Toen brachten onze gastouders ons naar een restaurant waar we ons eerst allemaal (in het Chinees!) moesten voorstellen en we daarna met zijn allen heerlijk gegeten hebben. Dit was ter ere van PP Jeff, onze districtleider, die bijna jarig was. Ook werd iedereen die in september jarig was naar voren geroepen om een cadeautje te krijgen. Na een gezellig diner gingen we weer naar huis, iedereen met een tasje met ‘mooncake’ en informatie over het ‘moonfestival’ dat in aantocht is.

Zondag heb ik eerst lekker uitgeslapen en ben ik daarna naar school gegaan om te helpen met het versieren van de klas. Dit was de eerste keer dat ik alleen naar het stadscentrum liep en zelf de bus nam. Best spannend eigenlijk. In Nederland ben ik geloof ik nog nooit op een zondag naar school geweest, maar hier in Taiwan liepen er op zondag een heleboel leerlingen rond op Yang Ming. Het klas versieren was erg gezellig. Ik heb geknipt en geplakt, veel nieuwe woorden geleerd en een hele leuke tijd gehad. Het is zo leuk om iets te doen met mijn Taiwanese klasgenoten.

Typisch Taiwanees hebben we lunch gehaald bij 7-eleven. Toen we dat in de klas hadden opgegeten, was het voor mij al bijna weer tijd om naar huis te gaan. Ik ging om 15.00 met de bus terug om op tijd thuis te zijn. Bij het teruglopen naar huis keek ik mijn ogen uit. De stad is heel levendig op zondagmiddag. Veel kraampjes en een enorme hoeveelheid Taiwanezen die aan het winkelen zijn.

’s Avonds ging ik met mijn gastfamilie naar een Rotary dinnerparty, die was georganiseerd door mijn gastvader. We gingen naar een restaurant waar je binnen kon barbecueën. Ik zat aan tafel met Lucy, mijn gastbroer Peter en mijn gastmoeder. Het was echt supergezellig en het eten was zo lekker. Ook heb ik voor het eerst ‘gua long kua’ ofwel ‘dragon fire fruit’ geproefd. Taiwan heeft zoveel soorten fruit die ik nooit eerder heb gezien en ze zijn allemaal even heerlijk. Ook dit fruit was verrukkelijk en ik vind het echt fantastisch dat er op deze wereld een fruit bestaat met de naam ‘dragon fire fruit’.

Aan het eind van de avond kwam Adam nog even bij ons aan tafel zitten en heb ik lekker met hem, Lucy en Peter gekletst. Ook vanavond kregen we allemaal weer ‘mooncake’ mee naar huis. Deze twee dagen zaten vol met lieve mensen, leuke dingen en lekker eten. Dit was echt een topweekend!